https://www.youtube.com/watch?v=z7oaGjLK1nE
Brakowało mi w serialowym menu czegoś mocno wgryzającego się w tematykę grozy, co jednocześnie nie stroni od dramatów bohaterów. Nadal lubię Nie z tego świata, ale przygody braci Winchester trochę mnie już zmęczyły i jestem dwa i pół sezonu do tyłu. Chilling Adventures of Sabrina jest godnym zastępstwem.
Mimo młodzieżowej otoczki i młodych bohaterów tematy poruszane w Chilling Adventures of Sabrina są bardzo dojrzałe. Feminizm, satanizm, okultyzm, skomplikowane relacje rodzinne, rozdarcie między życiowymi wyborami i przeznaczeniem. To tylko część tego, co zobaczycie w nowym serialu Netflixa. Atrakcji jest mnóstwo, włącznie z adwokatem specjalizującym się w prawie czarownic.
W miasteczku Greendale, w którym Halloween zdaje się trwać cały rok…
Chociaż widzów wita kapitalna animowana czołówka, to nawiązując do Hitchcocka, trudno tu mówić o trzęsieniu ziemi. Serial otwiera krótki monolog tytułowej bohaterki, pół-wiedźmy, pół-śmiertelniczki, który rozbrzmiewa z offu. Jak przystało na show o czarownicach, to zaczyna się od morderstwa, omenów i przygotowań do inicjacji nastoletniej Sabriny przez Kościół Nocy. Sabat, z którym jej rodzina jest związana od pokoleń.
Sprawdź
W tytułową rolę wciela się Kiernan Shipka. Już w genialnym Mad Men biła od niej ekranowa charyzma i aktorska dojrzałość. Jednak dopiero teraz pokazuje pazur (jestę fanę!). Po tragicznej (acz nie do końca wyjaśnionej) śmierci rodziców, Sabrinę Spellman wychowują ciotki prowadzące dom pogrzebowy. W tych rolach świetnie się sprawdziły Miranda Otto (sarkastyczna i twarda, ale pokazująca też ludzkie oblicze, Zelda) i Lucy Davis (nieco ciamajdowata, ale typowo ciotczano-urocza i do-rany-przyłóż, Hilda). Towarzyszy im Ambrose, grany przez Chance’a Perdomo – czarownik skazany na magiczny areszt domowy. Z początku nie ma wielkiego znaczenia dla fabuły, by z czasem stać się kluczową postacią dla rozwoju wydarzeń. Podobnie niemagiczni przyjaciele tytułowej wiedźmy. Każdy z nich dostaje swoje pięć minut, a w finale pierwszego sezonu nawet piętnaście.
Plany i tło serialu są stylizowane na poprzednie dekady. Niektóre auta mają charakterystyczne płetwy albo pozostałości tychże, a mieszkańcy Greendale ubierają i czeszą się nieco oldschoolowo. Do tego Sabrina z chłopakiem i jej funfelami z Baxter High lubią spędzać czas w kinie, oglądając czarno-białe klasyki grozy. Samo Greendale, które kojarzy mi się z kultowym Eerie w Indianie, jest miasteczkiem żyjącym między innymi dzięki okolicznym kopalniom należącym do ojca Harveya Kinkle, wspomnianego chłopaka głównej bohaterki. Krążą plotki, że starzy pracownicy kopalń widywali w zapylonych korytarzach coś, co wyglądało jak kozioł na dwóch nogach…
Chilling Adventures Of Sabrina jest pięknie wystylizowanym serialem, z mnóstwem easter eggów i detali dla widzów nieco zaznajomionych z demonologią i okultyzmem.
Całość podszyto odrobiną pulpy i campowej estetyki, ale bez śladu parodii czy autoironii, jak na przykład Rodzina Addamsów. Kadry we wnętrzach są po brzegi wypełnione kolorami i szczegółami, i ten przepych ani przez chwilę nie męczy. Mój niedorozwinięty laptop nie ogarniał streamu większości kopii promocyjnych i prawie cały serial obejrzałem na smartfonie. Imersja i tak była niesamowita.
Ktoś kiedyś napisał, że dobre historie o magii to te, w których protagonista utracił magię, albo dopiero chce ją zdobyć. Złe to takie, których bohaterowie wyłącznie magią wymachują. Apropo, tutaj nic nie dzieje się ot tak, za pstryknięciem palców. Większość zaklęć jest recytowana po łacinie, a niektóre rytuały wymagają ofiary. Podoba mi się takie ujęcie tematu, pewien szacunek do wiedzy ludowej i wiedźmowego folkloru. Sabrina co nieco już umie jako wiedźma, ale przed nią jeszcze mnóstwo nauki. Chcąc pomóc, zajmuje się kilkoma sprawami, których konsekwencji nie bierze pod uwagę i przez to jednak bardziej szkodzi. Przez poruszanie się w takich okolicach jest to też specyficzna, ale uniwersalna opowieść o dorastaniu. Także o ponoszeniu konsekwencji swoich działań.
Ponadto mam nadzieję, że w drugim sezonie (Netflix od razu zlecił produkcję dwóch serii – praise Satan!) scenarzyści i producenci poświęcą więcej czasu Kościołowi Nocy, sabatowi, na którego czele stoi Faustus Blackwood. Czarnoksiężnik i hipokryta. Tworzy to ciekawy kontrast dla tematu feminizmu, będącego jednym z fundamentów tej historii. Nie tylko jej wiedźmiej części. Sabrina nie kryje się z tym, że nie podoba jej się sabat rządzony przez mężczyzn. Znowu – moje receptory endorfiny zostały połechtane obietnicą jeszcze jednej ciekawej konfrontacji, na którą muszę poczekać do kolejnej odsłony.
Zdarzyło się kilka potknięć, ale nie mogę się przyczepić do tego, że przez pierwsze parę odcinków poświęca się dużo czasu na nakręcenie intrygi z tytułową bohaterką w centrum. Wynagradzają to ostatnie odcinki i aktorski dynamit, jakim jest Kiernan Shipka. Bardzo czekam na ciąg dalszy tej opowieści.
Na koniec pozwolę sobie zdementować pewną plotkę. Albo potwierdzić pewniaka dla tych, którzy żywo interesują się i wyczekują Chilling Adventures of Sabrina. Salem nie mówi. Ale jest, i jest przeuroczy. Jak każdy kot.
Serial Chilling Adventures of Sabrina w serwisie Netflix
[interaction id=”5bd1cbe9a870a2c6d9ca95b9″]
Recenzja serialu Chilling Adventures of Sabrina (2018) - sezon 1
Nazwa: Chilling Adventures of Sabrina
Opis: Chilling Adventures of Sabrina opowie historię nastoletniej Sabriny Spellman, w którą wcieliła się Kiernan Shipka. Bohaterka pierwszy raz pojawiła się na początku lat 60. na kartach komiksów wydawnictwa Archie Comics. Jest w połowie czarownicą, w połowie człowiekiem. W 16. urodziny musi zdecydować czy opowiedzieć się po mrocznej stronie, która była jej przeznaczona.
Werdykt
Chilling Adventures Of Sabrina to idealny wybór na seans, jeśli nie straszna Wam czarna magia i okultyzm.
Nakręciłeś mnie. Dokończę dziś Making a Murderer, w weekend Nawiedzony dom na wzgórzu i następna jest Sabrina.
Cieszę się! Obejrzałem serial szybko jak na moje zwyczajowe tempo. Raz, bo recenzja, dwa – chciałem jak najszybciej wiedzieć, co dalej! Dla opowieściowego ćpuna to było bardzo przyjemnie spędzone dziesięć godzin.
Ja lubię Shipkę. Lubię to przyjemne brzmienie jej nazwiska. Chociażby dla niej pewnie warto.<3