Śmierć Shelley Duvall 11 lipca 2024 roku pozostawia po sobie nie tylko puste miejsce w historii kina, ale także niezatarte wspomnienia i pytania o to, jak daleko mogą posunąć się media i przemysł filmowy w dążeniu do sukcesu.
Jej życie jest przestrogą i przypomnieniem o konieczności wykazywania empatii i wsparcia dla osób zmagających się z problemami psychicznymi. Shelley Duvall, choć odeszła, na zawsze pozostanie ikoną, której kariera i osobiste zmagania będą na zawsze częścią historii Hollywood.
Shelley Duvall, niezapomniana aktorka znana głównie z roli Wendy Torrance w kultowym horrorze “Lśnienie” (1980) w reżyserii Stanleya Kubricka, od lat zmaga się z poważnymi problemami psychicznymi. Jej historia to nie tylko opowieść o wielkiej karierze filmowej, ale także o trudnych chwilach, które doprowadziły do jej wycofania się z życia publicznego. Jednak w 2016 roku Duvall znowu znalazła się na czołówkach gazet, tym razem z zupełnie innego powodu – kontrowersyjnego wywiadu w programie “Dr. Phil”*.
Sprawdź
Film “Lśnienie” obejrzycie online w serwisie Max
“Lśnienie” to psychologiczny horror reżyserii Stanleya Kubricka z 1980 roku, oparty na powieści Stephena Kinga. Opowiada historię Jacka Torrance’a (w tej roli Jack Nicholson), pisarza, który podejmuje pracę jako dozorca w odizolowanym hotelu Overlook na czas zimowego sezonu. Wraz z żoną Wendy (Shelley Duvall) i synem Dannym (Danny Lloyd), który posiada nadprzyrodzone zdolności zwane “lśnieniem”, Jack stopniowo popada w obłęd pod wpływem nadprzyrodzonych sił zamieszkujących hotel. Klimat filmu jest pełen napięcia, a mistrzowskie ujęcia Kubricka oraz niepokojąca muzyka tworzą atmosferę narastającego terroru, która do dziś budzi grozę i zachwyca widzów.
Shelley Duvall: Wczesne lata i początek kariery filmowej
Shelley Alexis Duvall urodziła się 7 lipca 1949 roku w Houston, w Teksasie, jako córka Bobbie Ruth Crawford i Roberta Richarda Duvalla. Jej kariera rozpoczęła się przypadkowo, gdy została odkryta przez słynnego reżysera Roberta Altmana na przyjęciu w Houston. Altman był tak zachwycony jej wyjątkowym wyglądem i osobowością, że zaprosił ją do swojego filmu “Brewster McCloud” (1970). To był początek jej współpracy z Altmanem, która przyniosła jej wiele znaczących ról, w tym w filmach “McCabe i pani Miller” (1971), “Ktoś leży na moim łożu” (1972) i “Trzy kobiety” (1977). Za rolę w tym ostatnim filmie Duvall otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki na festiwalu w Cannes w 1977 roku.
Największą sławę przyniosła jej jednak rola Wendy Torrance w “Lśnieniu”. Produkcja tego filmu była dla Duvall niezwykle trudna psychicznie, głównie ze względu na metody pracy reżysera, Stanleya Kubricka, który znany był z wielokrotnego powtarzania scen, co miało na celu uzyskanie perfekcyjnego ujęcia. Słynna scena, w której Wendy broni się przed Jackiem Torrance’em za pomocą kija baseballowego, była powtarzana aż 127 razy, co jest rekordem Guinnessa. Intensywność pracy na planie doprowadziła Duvall do fizycznego i emocjonalnego wyczerpania.
Shelley Duvall: Wycofanie się z życia publicznego i problemy zdrowotne
Po zakończeniu pracy nad “Lśnieniem” Duvall kontynuowała karierę, występując w filmach takich jak “Popeye” (1980), gdzie zagrała Olive Oyl, oraz w komedii “Roxanne” (1987) u boku Steve’a Martina i Daryl Hannah. Jednak z biegiem lat zaczęła stopniowo wycofywać się z życia publicznego, aż ostatecznie zniknęła z ekranu po filmie “Manna from Heaven” (2002).
Problemy zdrowotne, zarówno fizyczne, jak i psychiczne, które zaczęły się nasilać w późniejszych latach, były głównym powodem jej wycofania się. Mieszkała w odosobnieniu w Teksasie, z dala od blasku Hollywood, co wywołało liczne spekulacje na temat jej stanu zdrowia.
Kontrowersyjny wywiad Shelley Duvall w programie “Dr. Phil” – szczytowy moment upokorzenia
W listopadzie 2016 roku Shelley Duvall niespodziewanie pojawiła się w kontrowersyjnym wywiadzie z Philem McGrawem, który szybko stał się tematem gorących dyskusji w mediach. Podczas programu Duvall wykazywała oznaki poważnych problemów psychicznych, w tym urojeń i paranoi. Twierdziła między innymi, że Robin Williams, jej partner z filmu “Popeye”, który zmarł w 2014 roku, wciąż żyje i że jest zmiennokształtnym. Wspominała również o byciu celem prześladowań przez nieznane siły.
“Moja matka też go nie lubiła (…) Wiele osób mówiło: ‘Nie powinnaś była tego robić, Shelley’ (…) Zaczął dzwonić do mojej matki. Powiedziała mu: ‘Nie dzwoń więcej do mojej córki’. Ale on zaczął dzwonić do mojej matki cały czas, próbując nakłonić ją, by pozwoliła mi znowu z nim porozmawiać”
Shelley Duvall o napastliwych i niechcianych próbach kontaktu McGrawa po kontrowersyjnym wywiadzie
Wywiad ten spotkał się z ostrą krytyką ze strony widzów, członków przemysłu filmowego i mediów, którzy oskarżyli McGrawa o wykorzystywanie wrażliwego stanu Duvall dla celów komercyjnych. Wielu uważało, że program bardziej skupił się na sensacji niż na oferowaniu prawdziwej pomocy i wsparcia dla Duvall. Vivian Kubrick, córka Stanleya Kubricka, publicznie skrytykowała program “Dr. Phil”, apelując o większy szacunek i zrozumienie dla stanu psychicznego aktorki.
Reakcje i wsparcie ze strony fanów
Po wywiadzie z McGrawem wielu fanów i przyjaciół z branży wyraziło swoje wsparcie dla Shelley Duvall. Organizowano kampanie mające na celu zwiększenie świadomości na temat zdrowia psychicznego i oferowanie wsparcia dla osób zmagających się z podobnymi problemami. Przemysł filmowy wyraził solidarność z aktorką, a fani apelowali o szacunek i prywatność dla niej w trudnym czasie.
W 2021 roku Shelley powiedziała serwisowi The Hollywood Reporter, że żałuje udziału w programie, przyznając, że zgodziła się na wywiad bez wiedzy swojego partnera, Dana Gilroya.
W zeszłym roku McGraw ogłosił, że jego talk-show dobiega końca i udzielił wywiadu dla CNN, podczas którego chciał podsumować swoją dotychczasową karierę. Chris Wallace przyznał wtedy, że jego wywiad z Shelley spotkał się z bardzo negatywną reakcją i zapytał go, czy żałuje tej decyzji. “Och, nie żałuję tego, co zrobiłem” – odpowiedział McGraw.
Shelley Duvall: Powrót do aktorstwa
W 2022 roku, po ponad dwudziestoletniej absencji, Shelley Duvall niespodziewanie powróciła do aktorstwa, występując w niezależnym horrorze “The Forest Hills”. Film opowiada historię mężczyzny, który po wypadku na kempingu zaczyna mieć przerażające wizje. Duvall wcieliła się w rolę matki głównego bohatera. Powrót Duvall spotkał się z entuzjastycznymi reakcjami fanów oraz ludzi z branży filmowej. Reżyser filmu, Scott Goldberg, wyraził swoje podekscytowanie współpracą z Duvall, podkreślając jej wyjątkowe zdolności aktorskie i to, jak bardzo cieszy się z jej powrotu do filmowego świata.
Shelley Duvall: Ikona i symbol walki
Historia Shelley Duvall jest przykładem tego, jak stres i presja związane z karierą w Hollywood mogą wpłynąć na zdrowie psychiczne i jak ważne jest wsparcie oraz zrozumienie dla osób zmagających się z problemami psychicznymi. Jej powrót do aktorstwa po latach przerwy jest symbolem niezłomnego ducha i miłości do swojego zawodu. Mimo że opuściła świat Hollywood na wiele lat, pozostaje pamiętana i szanowana za swoje niezwykłe role i wkład w kinematografię.
Shelley Duvall, nawet po najciemniejszych chwilach swojego życia, udowodniła, że pasja i talent nie przemijają z czasem, a jej historia jest inspiracją dla wielu ludzi na całym świecie.
*celowo nie określałam Phila McGrawa “dr”, gdyż gwiazdor talk-show znany jako Dr. Phil, jest doktorem psychologii, ale nie jest licencjonowanym psychologiem ani lekarzem medycyny. Uzyskał stopień doktora (Ph.D.) w dziedzinie psychologii klinicznej w 1979 roku na Uniwersytecie Północnego Teksasu. Choć jest powszechnie znany jako “Dr. Phil” i używa tego tytułu w swoich programach telewizyjnych, nie posiada licencji do wykonywania praktyki psychologicznej. W 2006 roku jego licencja została zawieszona przez stan Teksas, ale nawet wcześniej nie praktykował jako psycholog kliniczny, koncentrując się raczej na swojej karierze medialnej.
